Leve de tuin @ Tienen

Ik ben sinds kort tuinverkenner van Vlaams-Brabant, één van de 75 ambassadeurs van de tuincampagne: "Leve de tuin! Volop genieten van jouw stukje tuin."
Een avontuur waar ik mij graag voor vrij maak, een kans om mijn tuindroom verder te realiseren en mijn succesvolle en minder succesvolle pogingen te delen met andere tuinliefhebbers. En het liefst van al om anderen te inspireren, wat niet en zeker wel haalbaar is voor een moeder van twee.

Met dit bericht wil ik mij en mijn tuin even (zo kort mogelijk) voorstellen:
Sinds 2013 zijn wij Tienenaars. Tienenaars met een grote tuin, een lang gekoesterde grote tuin met een werkachterstand verbonden aan de leeftijd van de vroegere eigenares. Op een perceel van circa 8 are met een klassieke opstelling: een lange strook gazon met langs weerszijden een siertuin en achteraan een moestuin met bessenstruiken.

In het jaar 2013 lag de focus op de renovatie van het huis. De tuin werd wel met grote ogen geobserveerd doorheen de verschillende seizoenen. Sneeuwklokjes, narcissen, krokussen, boshyacinten, paasbloemen, rabarber, rozen in alle kleuren, pioenrozen, hartlelies, heerlijke frambozen, rode bessen en zwarte bessen, vlinderstruik, herfstasters, hemelsleutels, druivelaar en winterjasmijn. Op elke moment van het jaar een genot: die tuin moesten we koesteren!

In 2014 was de moestuin inmiddels volledig overwoekerd, de bessenstruiken bleken jaren niet gesnoeid, de rozenstruiken hadden dringend onderhoud nodig, de rabarber stond op een slechte plek, de pioenrozen hadden ondersteuning nodig, de vlinderstruik was veel te groot geworden, de klimop nam vele mooie struiken in zich op, haagwinde nam hele stukken tuin over, paardenbloemen namen het gazon in (en die van de buren, en die daarnaast, ...), frambozen namen meer plaats in dan nodig, ... Het was duidelijk dat deze tuin onderhoud vroeg en wel zo snel mogelijk!

Leve de tuin @ Tienen (2014)

En we voegden de daad bij het woord: de moestuin werd gefreesd en er werd gras gezaaid, de bessenstruiken werden gestructureerd, de rabarber kreeg een nieuwe plek, de pioenrozen lieten we even hangen, de volledig siertuin kreeg een snoeibeurt, kilometers klimop en haagwinde zijn uit de tuin gehaald, paardenbloemen werden geplukt en verwerkt in de keuken, frambozen kregen een duidelijk afgelijnde plaats én in oktober kregen we onze dochter (waar tuinieren al niet goed voor is).

Leve de tuin @ Tienen (2015)

In 2015 leerde ik mijn oude bessenstruiken snoeien, bracht ik nieuw leven in een oude klimroos, (bege)leidde mijn druivelaar naar nieuwe oorden, gaf ik een kerselaar een plek (net niet) in het midden van de achtertuin, fabriceerde een composthoek en richtte een mini-moestuin in!
En oh ja, ik bleef in 2015 ook vlechtjes maken van haagwinde (toch mooi die witte bloemen!?) en gele handen krijgen van paardenbloemen.

Leve de tuin @ Tienen (2016)

Sinds maart 2016 tracht ik ook een zoontje mee de tuin in te dragen, wat het tuin- en levensverhaal wat in vertraging bracht. Een jaar waarin ik verwend werd door familie: mijn moestuin werd omrand met gerecupereerde dakpannen, houten constructies werden gemaakt om wat meer geheime hoekjes te creëren, ik kreeg een boeddha (om mijn perfectionisme te beteugelen) en als beloning voor het harde werk: een hangmat!

Mijn tuin heeft me tijdens deze intense moederjaren rust gebracht, maar ook een uitlaatklep, een meesterwerk. Leve de tuin! Op naar de volgende stap!